วันอาทิตย์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2550

frame-1 : " โกหก " ความพยายามที่จะทำเลวครั้งแรก เท่าที่จำได้

โดยปกติแล้ว มนุษย์เราเกิดมาพร้อมกับการเวียนว่ายตายเกิดไม่จบสิ้น อยู่กับการชดใช้เวรกรรมที่เคยสร้างไม่ว่าจะเป็นชาติที่แล้ว หรือชาตินี้ อยู่กับการได้รับผล กับสิ่งที่ตัวเองได้เคยทำ ได้สร้างไว้ ตามหลักการทางพุทธศาสนา ซึ่งอันที่จริงแล้ว ผมคิดเอาเองว่า มันเป็นตรรกะของธรรมชาติ ปลูกอะไรย่อมได้สิ่งนั้น

และผมก็ยังมีความเชื่ออีกว่า ไม่มีมนุษย์คนไหนที่ไม่เคยทำผิด ไม่เคยทำไม่ดี ไม่เคยทำชั่ว แม้แต่ครั้งเดียวในขณะที่ยังมีชีวิต ซึ่งอาจจะตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี ดังนั้นแล้ว ในความคิดของผม มนุษย์ที่ดี มนุษย์ที่ประเสริฐนั้น ไม่ใช่มนุษย์ที่ดีที่สุด ไม่เคยทำผิดเลย ไม่เคยทำชั่ว ไม่เคยคิดเลว หากแต่เป็นมนุษย์ที่ทำเลวน้อยครั้งที่สุดต่างหาก

เปรียบเสมือนหนังสือ ที่ว่า หนังสือที่ดีที่สุด คงไม่มี หากแต่เป็นหนังสือที่มีข้อผิดพลาดน้อยที่สุดต่างหาก

ผมจึงอยากหยิบแง่มุมที่ " อาจจะคิด หรือ เคยทำ ไปในทางไม่ดี " มาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเป็นกระจกสะท้อนความเป็นมนุษย์ให้กับผู้อ่านได้ลองนำไปพิจารณา วิเคราะห์ ไตร่ตรอง จนตกผลึกทางด้านทัศนคติ และอาจจะนำไปปรับใช้ หรือเป็นข้อคิด หรือเป็นอุทธาหรณ์ หรืออะไรก็ได้ ที่จะพอเกิดประโยชน์กับคุณ

ถ้าอย่างนั้นผมขอเริ่ม บทความแรกคือ " ความพยายามที่จะทำเลวครั้งแรก เท่าที่จำได้ " เลยนะครับ

" โกหก " ครับ ผมจำความตอนเล็กๆ คงไม่ค่อยได้ อาจต้องค้นหาความทรงจำ เอาเป็นว่าเริ่มจากที่พอจะจำได้ ผมต้องการหนีคุณแม่ไปเล่นเตะฟุตบอลกับเพื่อนๆ ในซอยแถวบ้าน ซึ่งอยู่ในกรุงเทพฯ ผมจึงต้องโกหกเพื่อจะไปเล่นให้ได้ จำไม่ได้ว่าโกหกด้วยเหตุผลอะไร รู้แต่ว่า " โกหก " แน่นอน

การหนีไปเล่นฟุตบอล ทำให้ต้องโกหก และทำให้งานที่ควรทำก็ไม่ได้ทำ ถือว่าทิ้งงาน และผมก็ยังทำบ่อยๆ หนีไปเล่นฟุตบอลบ่อยๆ คุณแม่ต้องถือไม้ขนไก่ไปไล่ตีผม ให้กลับบ้าน เพราะที่บ้านเป็นร้านขายของ ต้องมีคนเฝ้าร้าน ของในร้านจะได้ไม่หาย

ผมคิดว่า มนุษย์เราต้องเคยโกหกกันมาก่อน ไม่ว่าจะโกหกเพื่ออะไรก็ตาม โกหกเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง โกหกเพื่อให้ร้ายผู้อื่น โกหกเพื่อให้คนเข้าใจกัน โกหกเพื่อให้คนรอบข้างสบายใจ โกหกเพื่อให้เกิดสิ่งที่ดีขึ้น หรือโกหกเพื่อให้ทุกอย่างเลวร้าย

ดังนั้นแล้วถ้าจะต้องโกหก ถ้าจะต้องเป็นคนไม่ดีที่ต้องโกหก ขอให้เป็นการโกหกเพื่อให้เกิดสิ่งดีๆ น่าจะดีกว่าให้ร้ายคนอื่น ผมจะลองยกตัวอย่างการโกหกในลักษณะนี้ของผมให้ได้อ่านกัน

" ไม่เจ็บครับ " ทั้งๆ ที่เจ็บจะตาย " ไม่เหนื่อยครับ " ทั้งๆ ที่เหนื่อย เพื่อให้คนที่ถามได้สบายใจ

แล้วเพื่อนๆ เคยโกหกมากน้อยแค่ไหน โกหกเพื่ออะไรกันบ้างครับ

ปรีดา ลิ้มนนทกุล
10 สิงหาคม พ.ศ.2550

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม 10 อันดับแรก