สวัสดีครับ เพื่อนๆ ที่ได้อ่านบทความพยายามที่จะเลวของผม ซึ่งก็เป็นบทความที่ผมคิดว่า คงจะเกิดขึ้นกับหลายๆ คน เพื่อนๆ เคยขับรถแล้วเกิดอุบัติเหตุ และเป็นฝ่ายผิด และหนี ไหมครับ ของผมก็ไม่ถึงกับชนหรอกครับ แค่ "เฉี่ยว" เท่านั้น เหตุการณ์บังคับคราวนี้ เป็นอย่างไร ตามอ่านกันได้เลยครับ
ผมเคยไปติดต่องานที่สนามบินดอนเมือง ซึ่งถ้าใครหลายๆ คนเคยต้องขับรถไปเอง แล้วต้องเข้าไปจอดรถในลานจอดรถของสนามบินดอนเมือง จะทราบเลยว่า รถเยะมากๆ จะว่าแน่นก็น่าจะได้ การจอดซ้อน หรือจอดขวาง ก็มีมากมาย บางที ที่ไม่พอ จอดขวาง 2 ด้านเลยก็มี พอจะเห็นภาพแล้วนะครับว่า จะเกิดการเฉี่ยวอย่างไร
ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นรถวอลโว่ กลางเก่ากลางใหม่ในตอนนั้น (เรื่องราวก็เป็น 10 ปีแล้วละครับ) จอดขวางอยู่ ที่แคบมากๆ ผมก็พยายามแล้ว ก็จนได้ เฉี่ยวรถเขาเลย แบบว่าเฉี่ยวจนรู้สึกว่าโดนนะครับ สีติดรถเลยครับ ดูผิวเผินก็ไม่บุบ แต่ถ้าดูด้านข้างก็ไม่เรียบละครับ ดูยังไงก็ไม่ปกติ ก็ถือว่าเป็นอุบัติเหตุเฉี่ยวชนนั้นแหล่ะครับ (พูดตามประกันภัยนะครับ)
แต่ผมก็รีบ จึงขึ้นไปทำธุระก่อน หวังกลับมาจะเจอรถวอลโว่คู่กรณี ปรากฏว่ากลับลงมา ไม่เจอรถคู่กรณีซะแล้ว อาจจะเป็นด้วยความรีบก็ว่าได้ ทำให้ผมไม่ได้คิดวิธีอื่นๆ เช่น เขียนกระดาษแนบไว้หน้ารถ หรือทิ้งนามบัตรเอาไว้ เป็นต้น
ช่วงนั้นก็คิดมากหลายคืน ผมว่านะ ผมคิดมากกว่าตอนที่ผมรู้ว่า ผมเป็นผู้ทุพพลภาพเสียอีก เพราะผมคิดเงียบๆ คนเดียว เพียงแค่คืนเดียว แล้วเพื่อนๆ ละครับ เคยเจอเหตุการณ์แบบผมบ้างไหมครับ
ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
22/12/2551
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น